- қирон
- I[قران]а1. кит. наздик шудан, пайвастани чизе ба чизе2. нуҷ. ба ҳам наздик омадани ду сайёра дар як бурҷ; муқ. соҳибқирон; ҳаҷҷи қирон д. он давраи маросими зиёрати Каъба, ки дар он ҳаҷ ва умра ба ҳам мувофиқат кунад, бо ҳам омадани ҳаҷ ва умра; қирон кардан ба якдигар наздик шудан (-и сайёраҳо); қирон сохтан ба ҳам овардан, наздик сохтанII[قران]несту нобуд шудан, маҳв шудан; қирон овардан ба касе (чизе) ниг. ба тухми кас (чизе) қирон овардан; қирон омадан ба касе(чизе) ниг. ба тухми касе (чизе) қирон омадан нобуд шудан, маҳв гардидан, фано ёфтани касе (чизе); фаро расидани вақти несту нобуд шудани касе (чизе); ба тухми касе(чизе) қирон овардан тарзи бавоситаи ба тухми касе (чизе)қирон омаданIII[قران]воҳиди пули нуқраи Эрон то ҷорӣ шудани риёли ҳозира, ки аз сиккаҳои нуқрагин иборат буда, дар давраи Қочор ва аввалҳои салтанати Паҳлавӣ гардон буд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.